Uzun zaman olmuş bir şey yazmayalı.. Şu an da yazacak halde değilim ama en azından bir zamanlar 8 yaşında olan bana ve sınıf arkadaşlarıma şiir yazma ödevi vermiş olan saykodelik hocamıza bir tokat gibi sunduğum şiirimi paylaşmak istedim sizlerle.. Buyrunuz:
KEDİM [bu noktada yaratıcılık sıfır..]
Benim bir kedim var,
Miyav miyav miyavlar.
Her sabah uyanınca,
Sütünü ister benden. [burada "ister"i sona alsam daha kafiyeli olurmuş..]
Pek sevimli bir kedi.
Sevmemek elde değil.
Yumuşacık tüyleri,
Küçücük patileri.
Hiç kimseden yardım almadan yazmış olduğum bu şiirciği, tamamen hayalgücüme borçlu olduğumu da ayrıca belirtmek isterim. Zira, o zamanlar kedim medim yoktu, hiç de olmamıştı =).
Bir de Atatürk'le ilgili bir şiir yazmıştım 7 yaşımdayken, ama onu hiç hatırlamıyorum nedense.
Neyse, asıl önemlisi, galiba küçükken daha akıllı ve yetenekliymişim yahu.. Gene 7 yaşımdayken resim yarışmasında ikinci olmuştum ilçe çapında, hey gidi..
Ya da, işletmediğimiz demirler hakikaten de pas tutuyormuş..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder